Σηκώθηκε νωρίς το πρωί
σύρθηκε αθόρυβα μέχρι το μπάνιο.
Άνοιξε τη βρύση και βούρτσισε τη τύχη της.
Γυρνώντας στο δωμάτιο
τύλιξε πάνω της μισό μέτρο βαμβάκι
και μερικές χάντρες.
Τράβηξε απ' το συρτάρι
τη μάσκα Νο 9
και ψεκάστηκε με το καλό της οινόπνευμα.
Στη κουζίνα
γέμισε ένα ποτήρι ψέμα
και βούτηξε 2 ζωές ολικής αλέσεως.
Άνοιξε τα χάπια
και ήπιε το ντουλάπι.
Φεύγοντας
κοίταξε την πόλη στον καθρέφτη
και ίσιωσε την ουρά της.
Άκουσα τη πόρτα να κλείνει...
2 comments:
το τέλος, έφτασε μαζί με την νύχτα. Ιδρώτας και σπέρμα φόρτιζε την ήδη ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα του happening του χωρισμού μας. τέρμα δεν πάει άλλο! ως εδώ ήτανε! έτσι δεν είναι; καλά το κατάλαβα! τέρμα!!! Κι όμως πονά. δεν ξέρω τι να κάνω, από εδώ και πέρα. Το χέρι μου, γλιστρά κάτω από τα άστατα σεντόνια του πάθους μας, και αγγίζει το μυστικό σου. τελειώνεις ουρλιάζοντας. τέρμα!
George, super h photo, alla pio poly super to poem!!
Post a Comment